فرآیند تجاری سازی:

1. تولید ایده
2. ارزشیابی ایده تولید شده
3. توسعه ایده و بررسی چگونگی کاربردی کردن آن
4. تحلیل تجاری کالا
5. سنجش بازار
6. بررسی جنبه های فنی و اجرایی
7. تجاری شدن

معمولا ایده های نوین به یکی از روش های زیر تولید می شوند:

• بررسی نیازهای مصرف کنندگان در جوامع گوناگون
• بررسی کالاهای رقبای مهم تجاری
• بازدید از نمایشگاه های صنعتی و تجاری برای رصد فناوریهای نو
• بازدید از مراکز تولیدی رقیب
• جذب نخبگان و پژوهشگران دانشگاهی موفق

ارزیابی ایده با پاسخ به سؤالات زیر محقق می شود:

• میزان استقبال مصرف کننده از کالای جدید در بازار مصرف
• میزان اختصاص سهم از بازار
• روند فروش کالا
• امکان ساخت و تولید به صرفه دستگاه
• عکس العمل رقبا در قبال عرضه این کالا
• میزان سودآوری کالا

در این مرحله نکات مهم بازاریابی مطرح می شوند که عبارتند از:

• خصوصیات بازار هدف برای کالا
• نیازهایی که این کالا از مصرف کننده برآورده می سازد
• عکس العمل مصرف کننده در مقابل کالا
• چگونگی تولید کالا با کمترین هزینه

منظور از تحلیل تجاری آن است که بنگاه اقتصادی قبل از تولید از طریق بررسی های آماری به این نکته پی ببرد که مناسبترین میزان تولید کالا در نخستین مرحله چه تعداد یا چه مقدار بوده، نقطه سر به سر تولید و سودآوری آن چقدر است

در این مرحله یک مدل فیزیکی از کالا تهیه شده و نحوه استفاده از آن بررسی می شود. ممکن است نمونه نرم افزاری هم برای نظرخواهی تهیه شود. در نهایت هدف از این مرحله آن است که در حد امکان تولید کننده بتواند پیش از تولید انبوه، نظر مصرف کنندگان را سنجیده و بررسی نماید.

در این مرحله نکات زیر مورد توجه قرار می گیرند:

• برآورد اعتبار مورد نیاز برای تجاری سازی یافته ها
• تهیه مواد تبلیغی برای شناساندن کالا
• تدوین برنامه ساخت کالا
• تشکیلات مورد نیاز برای تولید و عرضه کالا
• امور لجستیکی

ایده ای از نظر تجاری ایده آل محسوب می شود که دارای شرایط زیر باشد:

• به سرمایه گذاری اولیه زیادی نیاز نداشته باشد.
• حجم بازار آن قابل محاسبه تقریبی باشد.
• نیاز بازار به کالا یا خدمات کاملا محسوس باشد.
• مواد اولیه مورد نیاز آن کاملا در دسترس باشد.
• استفاده از آن به تدوین مقررات دولتی نیاز نداشته باشد.
• تولید و عرضه آن نیاز زیادی به نیروی انسانی نداشته باشد.
• خریداران به دفعات اقدام به خرید آن کنند.
• ابداع کننده یا تولید کننده اندیشه از معافیت مالیاتی یا امتیازات مناسبی در این زمینه برخوردار شود.
• نیازی به ایجاد شبکه توزیع گسترده نداشته باشد.
• کاربرد آن هیچ خطری نداشته باشد.
• چارچوب عوامل پیشبرنده :
• قوانین و مقررات مورد نیاز در مورد دارایی های فکری در سطح کشور و در سطح بخش دانشگاهی
• نهاد و سیستم مدیریت تجاری سازی
• کیفیت تحقیقات
• دسترسی به منابع مالی مورد نیاز
• وجود ظرفیت قوی دریافت فناوری در بخش صنعت
• وجود روابط فعال بین نهادها و سازمان های مؤثر و اصلی در تجاری سازی نتایج تحقیقات
• اقدامات لازم برای تجاری سازی دستاوردهای پژوهشی
• تدوین راهبرد دانشگاه (توجه به مأموریت های سه گانه دانشگاه یعنی آموزش، پژوهش و ارزش آفرینی اجتماعی)
• اصلاح ساختار اداری در جهت تسهیل کارآفرینی و تجاری سازی دستاوردها
• مهیا ساختن محیط قانونی
• نظارت بر حسن اجرای پروژه ها در راستای ارزش آفرینی
• حمایت و یا مشارکت در تأسیس شرکت های دانشگاهی
• آرایه آموزش های مورد نیاز و بازنگری در عناوین و محتوای دروس
• تعریف و بکارگیری مشوق های مناسب
• تعامل مؤثر با سایر مراکز علمی و پژوهشی داخلی و خارجی
• اهتمام به ارج نهادن و ترفیع جایگاه اساتید و مربیان
• نهاد انتقال فناوری :

نهاد انتقال فناوری حلقه اتصال اصول و مبانی تجاری سازی و یافته های پژوهشی مراکز آموزشی و پژوهشی کشور به شمار می رود. به عبارت دیگر، این نهاد متولی تجاری سازی دستاوردها و انتقال آن به بخش تولید و خدمات در داخل و خارج از کشور محسوب می شود. برای راه اندازی یک دفتر انتقال فناوری موارد زیر مورد توجه قرار می گیرند:

• تعاریف و اهداف
• شرح وظایف
• ساختار سازمانی
• ضوابط و معیارهای تأسیس
• ملاحظات تکمیلی

عمده وظایف متصور برای یک دفتر انتقال فناوری عبارت است از:

• ارایه خدمات مربوط به توسعه و انتقال فناوری (شناسایی اختراعات ناشی از تحقیقات، جستجوی شرکت ها یا سرمایه گذاران برای توسعه فناوری، ایجاد شرکت های انشعابی یا شرکت های تازه تأسیس و غیره)
• ثبت پتنت و مدیریت دارایی های فکری (دریافت اظهاریه اختراع و ارزیابی اختراع)
• مدیریت سایر اشکال دارایی های فکری مانند حق تألیف، نرم افزار، پایگاه داده ها و غیره
• لیسانس دهی حقوق دارایی های فکری

ساختار سازمانی یک دفتر انتقال فناوری متشکل است از:

• واحد حمایت از دارایی های فکری، امور حقوقی و قراردادها
• واحد بازاریابی و ارتباط با صنعت
• واحد ارزشگذاری و امور امتیاز فناوری
• واحد فناوری اطلاعات

مسیرهای ممکن برای تجاری سازی :

• فروش پتنت
• لیسانس دهی
• تاسیس شرکت های دانشگاهی (انشعابی یا تازه تأسیس)
• فروش مستقیم محصولات فناوری
• استفاده از آژانس های انتقال فناوری
• پارامترهای مؤثر در انتخاب روش
• سرمایه گذاری مالی لازم هر روش
• پتانسیل برگشت سرمایه هر روش
• طبیعت خود فناوری، محصول یا فرآیند
• بازار هدف و بهترین روش دستیابی به آن