تصمیم گیری و روشهای کمی موثر در آن(بخش دوم)

تعریف مدل:
مدل الگویی است که از واقعیت گرفته شدهاست و روابط بین متغیرها را نشان میدهد و میتوان از آن برای پیش بینی در تصمیمگیری استفاده کرد.
مدلهای تصمیمگیری:
1)مدل کلاسیک
2)مدل اداری
مدل کلاسیک:
مدل کلاسیک بر این فرض استوار است که نگرش مدیران در تصمیمگیری عقلایی و عینی است و در نتیجه آنان همیشه تصمیمهایی را اتخاذ میکنند که به نفع سازمان است.
براساس مدل کلاسیک مدیران باید هنگام تصمیمگیری موارد ذیر را رعایت کنند:
- اطلاعات کاملی درباره مسئله داشته باشند.
- اهداف تصمیمگیری را به روشنی تعریف کنند.
- کلیه راهحلها را برای حل مسئله بشناسند.
- کلیه اطلاعات درباره تمام راهحلها را جمع آوری کنند.
- نتایج کلیه راهحلها را به طور عقلایی ارزیابی کنند.
انواع مدل اداری تصمیمگیری:
1)عقلانیت محدود
2)رضایتمندی
عقلانیت محدود:
مدیر به سبب محدودیتهای زمانی و محدودیت ظرفیت فراگیری، حفظ و تحلیل حجم زیادی از اطلاعات، توانایی کافی برای اتخاذ تصمیمهای کاملا عقلایی ندارد.
رضایتمندی:
انتخاب بهترین راهحل در شرایط موجود نه بهترین و عالیترین راهحل.
ابزارهای تصمیمگیری:
1)ماتریس سود
2)تحلیل نقطه سر به سر
3)درخت تصمیم
ماتریس سود(ماتریس تصمیمگیری):
یکی از ابزارهای کمی است و نتایج احتمالی دو یا چند راهحل را که با توجه به شرایط متفاوت آینده میتواند اختلاف داشته باشند با هم مقایسه میکند.
تحلیل نقطه سر به سر:
رابطه بین میزان تولید، و هزینه درآمد ناشی از آن را در سازمان نشان میدهد و به مدیر امکان میدهد تا دریابد در چه سطحی از تولید درآمد و هزینهها برابرند.
پیش دانستههای تحلیل نقطه سر به سر:
هزینه ثابت:
شامل هزینههایی است که بدون توجه به میزان تولید همواره وجود دارد مانند: هزینههای اداری، اجاره.
هزینه متغیر:
هزینههایی که مستقیما با میزان تولید ارتباط دارد مانند: هزینه مواد اولیه.
طدرخت تصمیم:
ابزاری تحلیلی است که نتایج منطقی هزینهها و راهحلهای مربوط به راهحل را از راه ترسیم تصویر میکند.
اکانت شما رایگان است ، در صورت تمایل برای دسترسی به ادامه این محتوا و عضویت در باشگاه مشتریان اکانت خود را ویژه نمایید . برای ارتقا اکانت کلیک کنید
درباره فریبرز دخانیان
حرفه ای فکر کنید ، حرفه ای تیم سازی کنید ، حرفه ای کسب سود کنید
نوشته های بیشتر از فریبرز دخانیان
دیدگاهتان را بنویسید